Satırlarla Sevişmek Şiiri - Adem Eray Kozan

Kalemim satırlarla seviştiğinde
Aklımı ortaçağda buluyorum...

Bir geminin içinde, elimdeki küreklerle...
Bir çarmıha gerilmiş, zoraki istavrozlarda...
Bazen de sanatoryumun ortasında savaşırken, gladyatörce...

Suçum, kısasa kısas cezalarına cevap vermiyor.
Yazdığım satırlar; barbarca yakılmış anılar,
Ki bu yüzden yazıyorum.

Bir şeyler karalamak bu eylemin adı;
Usta şairler lugatında...
Karaladığım sadece ruhum değil;
Ruhumu ele geçiren nefesler...
Bazen bir sevgili; Juliet ve Romeo’ya benzemeyen...
Bazen tanımadığım sesler ve paylaşmadığım zamanlar;
Hayattan çalınmış...
Sokaktan geçen başıboş insanlar belkide...

Nitelikli bir hırsızlığa imza atıyorum,
Her şiir bittiğinde...
Hem kendimi çarmıha geriyorum,
Hem de yakıyorum; başkalarının alevleriyle.
Elimi kesmiyorlar...
Biliyorlar ki;
Nasılsa yazacağım.

Kalemim satırlarla seviştiğinde,
Aklımı ortaçağda buluyorum,
Bedenimi çarmıhta...