-Kâbe gibi kutsal mı insanın kalbi?-
Nazenin bir papatya tebessümüdür şairin ılık elleri
Kâbe’nin gönül okşayan örtüsüdür gözlerindeki şua
İncitirse bir yüreği azıcık uyuyamaz sabahlara kadar
Kederler, hafakanlara karışır rüyalarında gece boyunca
Kan ter içinde inler günlerce, çöle döner dili damağı
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta