-Kâbe gibi kutsal mı insanın kalbi?-
Nazenin bir papatya tebessümüdür şairin ılık elleri
Kâbe’nin gönül okşayan örtüsüdür gözlerindeki şua
İncitirse bir yüreği azıcık uyuyamaz sabahlara kadar
Kederler, hafakanlara karışır rüyalarında gece boyunca
Kan ter içinde inler günlerce, çöle döner dili damağı
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta