-Kâbe gibi kutsal mı insanın kalbi?-
Nazenin bir papatya tebessümüdür şairin ılık elleri
Kâbe’nin gönül okşayan örtüsüdür gözlerindeki şua
İncitirse bir yüreği azıcık uyuyamaz sabahlara kadar
Kederler, hafakanlara karışır rüyalarında gece boyunca
Kan ter içinde inler günlerce, çöle döner dili damağı
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm