Satırlar Şiiri - Ali Yeşil

Taşı gölgeni zifiri karanlıkta.
Tut elinden dinle nefesini onun.
Sessiz.
Sorgusuz.
Sualsiz.
En başındayken en sonun.

Yasak bir cümlenin ilk harfinden anla beni.
Cümle yok.
Kelime yok.
Hece, harf yok.

Ne yazsam
Noktasına ulaşamadan bitiyor karbeyazı satırlar.
Söylesem,
Kellem idam sehpasına misafir.
Ardımda cellatlar ellerinde kılıçlar, satırlar.

Yine de sen
Taşı gölgeni zifri aydınlıkta.
Peşinde ben,
Peşimde zifiri cellatlar,kılıçlar..
Elimde kalem,
Satırlar,
Yazılmayı beklerken kayboluyorlar.