Satirik Yaşam Şiiri - Sinan Kureşoğlu 2

Beni bırakıp gidin
Ben , konuşmaktan gözleri pörtlemiş
Sesi kısılmış , dudaklarında salya
Şah damarı şişmiş birisiyim ..
Heyecanımı hissedersiniz dokunsaniz
Eser gürlerim
Olmayan diyarlara giderim
Adamlık naraları biri bin para
İşte benden bir tebrik
Biri bire katana ..
Kadeh kaldırıyorum
Yıkık bir Rus meyhanesinde
Cebimde birkaç kopek
Masalar kirli , hancı sarhoş
Etraf hırlı hırsız
Bir önsöylev çekiyorum önce
Kadeh kaldırıyorum
Övüyorum , övüyorum mutluluğu ..

Beni bırakıp gidin
Yerleştim iç dünyama
Maneviyata bile yer yok burada
Rabbi bile terslerim
İsterse benden istiva edeceği ara .
İçim katran karası
Bin yıllık hüzünler birikmiş
Çelikten demirden kapılar delinmiş
Alışılmış yalnızlığa
Bırakın beni gidin
Kadeh kaldırıyorum zamansızlığa ..

Hiçlikten çıkan yürek elinde ip
Alışmış köleliğe arıyor bağlanacak kazık
Uzun süre ezildi kaldı bir başına..
Ezildi ,süründü ; dayanır mı buna bel ?
Bükülecek insanların önünde
Karşıdan gelen fikirlerden sel ..
Hasılı bırakın gidin
Bulamadım hayatın yumuşak karnını
Anlamakla yaşamak arasındayım
Satirik hayatımın her anını ..