Sen ne zaman "bitti" desen,sevdan ilk günkü gibi çöreklenir sol yanımı sarardı.
Gün batmış gibi,etrafımı usul usul karanlık kaplardı.
Bulutlar üşüşüp gözlerime,kim vurduya giden ümitlerine sağanak gibi gözyaşım yağardı.
Bitti dediğin yerde "herşey bitmez" diyen iç sesim imdadıma yetişir, umut kök salardı.
Kirlenmesin diye ulu orta etrafa saçmadığım ne kadar iyi niyetin varsa;
"Ümitsiz Vakalar" antresinde volta atardı
.
Kaç adımda son bulur bu yalnızlık....?
Kaç hikaye sonra başımıza gökten üç elma düşer....?
Kaç beden dolaştıktan sonra pişmanlık içinde,"bitti" kelimesini hafızandan silip dönersin.....?
Biliyorum şimdi ne söylesem sana ağır gelirim.
Sussam uzunca, bu sefer de sabrıma haksızlık ederim.
Zaten sussam da,konuşsam da yüreğinde kapladığım yerden ibaretim...
İyisi mi bu saatten sonra; ne sen beni sev,
Ne de ben senin için kendimi daha fazla bitireyim.
Açtığın yaralarıma söz,kırdığın kalbime şiir basayım.
Sayfalar dolusu yazdığım seni,satır satır karalayayım....
Kalitesiz sevgiler kaliteli yalnızlığa yakışmaz...
Kayıt Tarihi : 21.1.2015 20:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşüncesiz prens
