Kimsesizliğin kıyısına demir attık bir kere
Kentin çığlıkları günümüzü tırmalıyor
Heva mezarlığında duygularımız düşlere yatmış
Sevdalar yeşeriyor kırılan hayallerimizin yamacında
Sular tasını tabağını sürüklüyor ,etraf alabildiğine kırgın
Gelincikler başıboş ,kuşların göçe mecali kalmamış
Türküler yanıyor dudak kıvrımlarımızda
Açıldı kapılar ardına kadar
Ay kıyama durmuş,yıldızlar secdede
Kervanlar mı geçiyor bulutların arasından ,ne ?
Rükuya varmış dileniyor güneş
Silüetin kirpikuçlarımda
Sesin kulaklarımı yalıyor uzaktan uzağa
Gözlerin dikildi gözlerimin karşısına
Ellerin dolaştı saçlarımın arasından
Bütün ölümleri satın aldım o an
Damlasın yüreğime artık,ne kadar çile varsa..
Kayıt Tarihi : 1.10.2018 19:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!