Dost bilirdik biz seni, sözlerine amenna,
Diyeceğini demişsin bizden cevap yok sana,
Sözlerim sana değil, gelin güveyliğin boşuna,
Kendi endamına bir bak, çehrenden de yazsana.
Sıfatımızı bilen bilir, sen bak kendi çehrene,
Kafede barda gezerim, dostum bundan sanane,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Acaba sana ne demeli, ne sıfat takmalı,
Kendinden başka herkesin ahvamını süzersin,
İnsan etraf-ı cürümünden önce kendine bakmalı,
Kurnaz avında kafede, barda gezen sensin.
Elçiye zeval olmaz, bir zarar gelmeden,
Allah ıslah etsin fikr-i temayununu,
Balçıktan heykel olmaz, biçare vuslatına ermeden,
Elbet çıkar oyunun, ey karamanın koyunu.
Söz meclisten çıkar, meclisten içeri,
Örümcek beyinler kelamdan anlamaz,
Ayinası iştir kişinin, olmaz münferi
İt ürür kervan yürür kimseyi bağlamaz.
Dünyaları sersen önüne, aklı fikri yalanda riyada,
Güneş başçıkla sıvanmaz, çamurla dolmaz,
Acurda senden çıkar, biberde kabakta,
Arama boşuna çarşıda, senden ala zerzevat olmaz.
Hakkı Hakan Kaya
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta