Yine bulut çöktü kekikli bele
Esti rüzgar yel bir yana savruldu
Böğürtlenin Dere geldi de dile
Şarladı su sel bir yana savruldu
Bir yıldız yükseldi yamaca özden
Işık saçtı yaşlar akarken gözden
Dedi; selam olsun dostlara bizden
Islak gözler dil bir yana savruldu
Hüzün yüklü Demirci'nin bağları
Sis kaplamış boz dumanlı dağları
Satılmış'ın geçer iken çağları
Gurbet denen yol bir yana savruldu
Hele bakın düzde ki şu mezara
Görün biri daha ermiş huzura
Yüreği kavuran bak ahuzara
Ocak sonunda yıl bir yana savruldu
Aydos'un poyrazı bir nazlı eda
Devir daim imiş toprakta suda
Hürdemi dostuna ederken veda
Dal dirildi gül bir yana savruldu
Kayıt Tarihi : 18.3.2023 11:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
OKULLARDA ÇİÇEK AÇAR ÖĞRETMENLER BİLGİ SAÇAR ANNE GİBİ KUCAK AÇAR ÖĞRETMENİM CANIM BENİM Diyordu, ömrünün seksen senesini yorgun gözleriyle geçiren, çehresindeki acı ama vakur izleriyle ve duru yüzüyle inadına yükselen Yüksel ana... 31 Ocak... Ocağın son günü. Nereden bileceksin bir dostun daim anılacak takvimi olacağını o tarihin. Ağıtlar silkeliyor insanı bu durumlarda; başucundakinden tut da şehirlerarası bir seyri gerektiren kocaman bir sevgiye gebeyse şu üç günlük ömür ve sevdansa memleket ve insan olabiyorsan... Yani düşmüyorsa yakandan; çiçeğe, güneşe, yıldıza, ay ışığına kin tutanlar ve yapışıyorsa kene gibi hayallerine, düşlerine düşnan köhne zihniyet... İşte o zaman ölüm bile karanfil kokuyor, bağrı yanık dostların kırk yıl öncesinde hep birlikte söylediği yürek yangını türkülerle. Ve bir şiir dört nala coşa geliveriyor Demirci'de... Dörtlükler selama duruyor! 02 Şubat 2023
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!