Altmışbeş yıllık bir hayat,
En sonunda rahatladım,
Artık ya oturmalıyım evimde,
Yada uzanmalı en sevdiğim kanepeye,
Altmışbeş yılın sonunda,
Böyle olmadı dün gece,
Böyle olmadığı ortaya çıktı,
Dün gece,
Topkapı’da bu kentte,
Uzun ve karanlık sokakta,
Nöbeti bitmiş bir taksinin yanında,
Kıvrılmış bulundu,
Altmışbeş yıllık hayatın sonunda,
Bir cebi yırtıktı,
Diğer cebinden ise,
Bir kağıt parçası çıktı,
Açtılar baktılar,
Alamadığı ilaçların reçetesiydi,
Altmışbeş yılın reçetesi,
Ölmüştü,
Bu ölüm aniden gelmemişti,
Geleceği aylar öncesinden belli,
Hayatı aylar öncesinden,
Satılıktı...
Kayıt Tarihi : 18.7.2005 22:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!