Satılık Şiiri - Göksel Doğru

(M'ilad'a...)

İki yıl oldu alalı...
Aklıma düştüğünde,
Henüz bir nokta kadardı.

Sonra bir resim kağıdına
Dağ, kır, bayır resmi çizer gibi
Onu resmettim gönlüme.
İçim içimi kemirip dururken,
'Olmaz çizmemelisin! ' diye...

Ellerini veya gözlerini değil
Samimiyetini, dostluğunu,
-Soyut şeyler çizilmezmiş güya-
Bana hissettirdiklerini işledim.

O anlatmadıkça ben uydurdum
Şu yemeği sever, ve bunu yapmayı...
Bir yandan, böyle gitmez derken
Öte yandan boyamaya başladım gönlümü
Onun, güneşi andıran gülüşüyle

Olduğu olacağı bu biliyorum
Fazlasını zaten istemiyorum
Biliyorum ki dokunursam bitecek rüyam
Gerçekler bir tokat gibi yapışacak
Gönlüme

Kötü günler
Ona 'seviyorum' dediğim gün
Başlayacak.

Az kullanılmış
Bol umutsuzluk, hiç gözyaşıyla
Elimde kalan son aşkı da
Satıyorum,
Hem de bir 'hiç' fiyatına...

(Şubat 2003, İzmir)