Satıldı İnsanlık Şiiri - Ramazan Bozkurt 2

Dört bir yani alev almış
Dağılır bu bahtsız şehrin külleri
Siner kokusu çaresizliğini satan talihsiz kadınlara
Bu hayat ne arsız bir terazi
Ruhsuz kaldırım köşeleri
Öksüz yetim bıraktıklarımıza
Olur yorgan yastık
Belki de sıcacık bir ana kucağı
Belki benim
Belki de senin
Belki de bizim çocuklar
Nereye baksan onlar
Sur dibi şenlenir
Dolar taşar adım atılmaz her köşe
Tüner unutulan insanlık
Dökülü verir los karanlık sokaklara
Ümitsizlik sarar titrek eller
Sigaraya ekerler acılarını
Düşünceli yanlız ve de ürkek
Soyunu kuruttuğumuz aşkın
Dumanını çekerler
Çaresizliğe bırakılmış
Bir umut beklentisi sarar
Titreyen
Soğuk bedenlerini...