Satı Kadın Şiiri - Ali Rıza Saygan

Ne mutlu sarılmıştı,kanamıyordu yaram,
Ankara'da yakıcı bir yaz günüydü; Ata'm,
Yaverleri yanında ve heyeti mebus'an,
Ayrıldı; Ankara'dan,hedef; Kızılcahamam.

Kaza köyünde durup,aracından inmişti,
Köyün yaşlısı genci,hep yanına gelmişti,
Bir çoğu; Atatürk'ü,ilk kez orda görmüştü.
Kimisi testiyle su,kimi ayran seyirtti.

Genç bir kadın; Ata'ya,güğümden ayran verdi,
Paşam soğuktur ayran,içermisiniz dedi,
Kavrulmuştu güneşten,bronzlaşmıştı yüzü,
Genç kadın metanetli,bir Türk anası idi.

Kundağı sıkıştırdı,bastırarak bağrına,
Atatürk'te ayranı içmişti,kana kana.
Biraz durduktan sonra,çanağı uzatarak,
Senin kocan kim? deyip soru sordu kadına.

Yüzü tunçlaşmış kadın,göğsünü gere gere,
Savaş'maya gitmişti,kocam; Seddülbahir'e,
Şahâdet şerbetini; Hasan içti dediler,
Hakkım helâldir; Paşam,o yiğit cengavere.

Atam bir soru daha,sordu ne zaman doğdun?
Bin dokuz yüz on dokuz; Paşam ne için sordun?
Bin dokuz yüz otuz dört,yaş onbeş olmalıydı!
Oysa otuzlu yaşın,beni hayrette koydun.

Nasıl olur diyerek,tekrar kadına sordu?
Tunç yüzlü köylü kadın,o an gülümsüyordu,
Nüktedan bir edayla,işgal altında geçen,
Günleri îma edip,şöyle haykırıyordu.

Evet; Paşa'm şu anda,yaşım tam otuz oldu.
Atam pür dikkat olmuş,kadını dinliyordu,
İşgal altında geçen,acı dolu yıllarda,
Allah vekildir,Paşam; Satı yaşamıyordu.

Atatürk yaverine hemen bir emir verdi,
Satı'nın adresini,mutlak alınız dedi,
Tunç yüzlü; Satı kadın; Türk anası olarak,
Milletin meclisinde; Millet vekili idi.

Arz Ederim,Şiir No:61