Saten Köpeklik Şiiri - Bekir Dalkıç

İşçiler domuz mu?
Kumarhanelerin artığını yiyorlar.
Kumarda kaybedince patronları, zararı işçiler mi ödüyorlar?
Evet.

Bu işçiler balık mı, bu tezgahtar niye?
Hangi sandığa sahip çıkmalı ki işçiler? Hem nerede o sandık, usandık?
Bir deniz gibidir ülkemiz bizim.
Acaba sisteme birer hediyeyiz mi?

Ben neyim, kim bu çocuk?
Bu şiir öten garip kuş.
Ben endüstriyel atık mıyım?
Genetiği değiştirilmiş zavallı bir yaratık mıyım?
Bu yokuş, yoruluş, neden olmuş ki?
Neden?

İçimde bir his var bu aralar, sanki içe çökecek bir ten gibiyim.
Sonra sönecek çekirdek, iç çekerek.
Kendine çömelmiş satenden bir köpeklik giyinip ve gideceğim koştura koştura!
Öteki dışlanmışları bulmaya gidecek.
O ruhu satenden köpeklik.

Bir hastalık mı diye düşündüm ağrımı.
Oysa düşünmekmiş hastalık.
Düşünmek mi?