Dost diye görünüp kuyu kazarken
Dostunu yüzüne nasıl bakarsın
Yuvaya ateşi koyup yakarken
Namusunu bile pula satarsın
***
Yenilen sofraya bıçak saplanmaz
Arsız olan insan asla arlanmaz
Düşülen çamurdan kimse çıkarmaz
Edeple arını hergün satarsın
***
Ruhinin sözünü yabana atma
Usuna sahip ol kimseyi satma
Hayanı yitirip donsuz hiç yatma
İsmini aleme yayıp satarsın
21,07,2014/OLTU
Kayıt Tarihi : 22.7.2014 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!