Satamam Şiiri - Rüştü Araz

Bu eski bağı bana sat diyorlar,
Dünya gözüm orda açtım satamam.
Her asma altında ninnim söylendi,
Gül kokusu orda saçtı satamam.

Her karışında ayağı izim var,
Damında aşkım gülüşü yazım var,
Dört köşesinde bebeği bezim var,
Çocukluğum orda geçti satamam.

Bağ bozumunda üzümünü yedim,
Bahar gelende fidanını diktim,
Bağda derdimi, kederimi döktüm,
Kavak yelim orda uçtu satamam.

Anam eriğinden pestil yapardı,
Meyvesini yedi, yaprak kopardı,
Gülünü ayazdan koştu apardı,
Ninem şıra orda içti satamam.

Her yıl belledim kazma kürek ile,
Gerdim göğsümü açık yürek ile,
Amele tuttum, katık börek ile,
Emek teri orda seçti satamam.

İlk ilanı aşk ettim ben dilimlen,
Yandım kavruldum kendi de külümlen,
Aşısın yaptım, kirazın elimlen,
Orak otu orda biçti satamam.

Babam mı? Sabahtan gider bellerdi,
Anam arkasından azık yollardı,
Torun beşiğini ebem sallardı,
İki ömür orda göçtü satamam.

Çardağında bakar gülerdi dedem,
Çokları gittiler kimleri desem,
Hepsini methedip yeridir övsem,
Koca çınar orda güçtü satamam.

Belki çok da değil, yarım dönümdü,
Günlük azığımız iki dürümdü,
Burası anamın, benim ömrümdü,
Küçük ama orda taçtı satamam.

Çilekeş benim üstüme gelmeyin,
Sinemi daha fazla da delmeyin,
Bırak sırlarım kalsınlar bilmeyin,
Gül bülbülden orda kaçtı satamam.