Dert carsisinda tezgah kurdum
Gönül bohcami sergi yaptim
Derdimin cezbi üste koydum
Genede gami satamadim
Ben bela alir gam satarim
Gündüz uyur gece kalkarim
Zur carsida pazar acarim
Elde kalir alan bulamam
Ben hüzün alan bezirganim
Taze körpedir hüzünlerim
Ic kanatir her biri zam,zam
Bedava versemde satamam
Bu pazarda kismetim yaman
Alan yokmu bagir,yok duyan
Alan var, satiyorlar yalan
Sevmek diken,sevilmek haram
Bir sahte ol,binler gonca der
Dogru bulamaz burada yer
Yalan söyler dogru gibi der
Dogru olsun bana hüzün ver
Iste bir müsteri cikti bak
Geri getirse diye bozuk
Saglamini veremem zaten
Bende kalsin olmasin yazik
Düzen bozuldu,kültür bayat
Satmayim kalsin böyle azap
Bu pazardan giderim eylül
Bende zehir olsada hayat
Kayıt Tarihi : 19.9.2006 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
gitmeli hatta ıslık çalarak
diyesim geldi eski bir şiirimden çağrışımla
güzeldi tebrik ediyorum...
Ramazanınız mübarek olsun. Gurbet elde ne de zor olur bilirim. (1973 yılında 15 ay München'de okudum) Şiiriniz çok manidar olmuş yüreğiniz bundan büöyle dert görmez inşallah.
Selam ve dua ile
İch wünche ıhnen alles gute Hern Halil
Gülay Oğuztürk
o kadar doğru ki bu satırlar...
kutluyorum sizi...
işte şiirde ki final her seyi acık ve net ortaya koymuş....
Düzen bozuldu,kültür bayat
Satmayim kalsin böyle azap
Bu pazardan giderim eylül
Bende zehir olsada hayat
ayrıca hayırlı ramazanlar dilerim...
selam ve dua ile...
TÜM YORUMLAR (8)