Şaştım Be Gülüm Şiiri - Necati Ocakcı

Devran mı değişti, bana ne oldu?
Sevgi potasında, piştim be gülüm
Elimde ellerin, hatıra kaldı
Mutluluğa doğru, koştum be gülüm.

Yanardağlar gibi, patladım birden
Kurtuldum kötüden, isyandan, şerden
Kol kola yürürken, arındım kirden
Bütün zorlukları, aştım be gülüm.

İnsan yitirir de, arar bulur ya
Tüm alacağını, o gün alır ya
Manzaraya bakar, aptal olur ya
İşte öylesine, şaştım be gülüm.

Üstüme gelse de, belâdan kaçtım
Etrafa; gülücük, neşeler saçtım
Mutluluktan sanki, göklere uçtum
Bendimi yıkarak, taştım be gülüm.

Yeşerdi içimde, muhabbet bağı
Saf tuttu gönlümde, gülün yaprağı
Bereketle yüklü, tavlı toprağı
Kendi ellerimle, eştim be gülüm.

Avucumda sıktım, pamuktan eli
Dağlar Bolu; yollar, Köroğlu beli
Sabrın küpü oldum, sevinçten deli
Koltuğum kabardı, şiştim be gülüm

Yerken, içerken; senin tadın, lezzetin
Benim onurumdur; şeref, izzetin
Yollarım kapalı, yollar çok çetin
Bilinmez hallere, düştüm be gülüm

Necati yüzüyor; denizde gölde
Aşkım eser oldu, rüzgârda, yelde
Ben seni yaşarken, ne var ki selde?
Çağlayanlar gibi, coştum be gülüm. nECATİ oCAKCI

GÖNÜL DSTLARINDAN NAĞMELER

Can evimden vurdun, oldum derbeder.
Eksilmez gönlümden gam ile keder.
Kim ne ederse, kendine eder.
Sıratı transit geçtim be gülüm.....Aşık Korhani