Bitmeyen hüzünlere, demir attım.
Çoğandıkça çoğaldı, vallahi şaştım.
Bir zamanlar aşıkken, mutluluklar tattım.
Şimdilerde, sevmekten korkan, sol yanım, tahtım.
İçimde hep, uhteler dolu ahtım.
İşte benim, karadan, kara bahtım...
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;