Sökülmüş parke taşları gibiydi bedenim hep çıplaktı
boyunduruğu olmayan bir mahmurluk içinde
keyifle seyir etmekteydi gölgemiz
Yoldaşları yok olan bir kalbi eksik etmiyordum kendimden
bazen tükenecek gibiydi çiçeklerin renkleri
Israra gerek var mıydı nehirlerin şırıltısına
Bir aşk kelimesi üzerinde gizli bedenleri örselemekteydim
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış