Şaşkınlıktı Bizi Karşılayanlar

Sökülmüş parke taşları gibiydi bedenim hep çıplaktı
boyunduruğu olmayan bir mahmurluk içinde
keyifle seyir etmekteydi gölgemiz
Yoldaşları yok olan bir kalbi eksik etmiyordum kendimden
bazen tükenecek gibiydi çiçeklerin renkleri
Israra gerek var mıydı nehirlerin şırıltısına
Bir aşk kelimesi üzerinde gizli bedenleri örselemekteydim
Kadınların gizliliğiydi beni ürküten
Çantalarında sakladıkları cesaretleri olsa gerek
kendimi bulamadım oralarda
Sessizlik içinde kendimizi yok eden
Bir telaş içindeydik