Şaşkınlığım için affet, ilk defa mutlu oluyorum...
Gözüme ilk defa aydınlık geliyor bir gece, ampulu patlamış bir odanın ışığıyım. Az önce heyecan denilen duygu ile tanıştım, biraz sakindi. Sonra seni düşündüğümü fark ettim, elim ayağına, kalbim kalbine karıştı, senden önce ben tek kapılı bir buzdolabıydım...
Duvarlarım turkuaz ve ojelerin kadar parlak bir gezegen görmedim ben. Hafif rutubet kokan perdelerim var, yüzümde tatlı bir utangaçlığın, dalgalı kırmızılığı. Belirgin hatlarınla, ikiye katlanmış bir gülüş sergilediğinde ütü masası oluyorum teninin gerginliğinde...
Her sabah uyandığımda artık dişlerimi fırçalıyor, yüzümü yıkıyor, kahvaltımı düzenli bir şekilde ediyorum ve kahvaltı öncesi sigara içmiyorum. Anneme karşılık vermiyorum, babamla karşılıklı içmiyoruz, dünya ile iyi anlaşıyorum. Senin olduğun bir hayatta, sıkıntı misafirliğime hiç gelmiyor, tereddüt bana çelme takamıyor, keşkeler sadece Türkçe sözlüğümde kalıyordu...
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta