Şaşkınlık Budalası Şiiri - Harun Tolga P ...

Şaşkınlığım için affet, ilk defa mutlu oluyorum...

Gözüme ilk defa aydınlık geliyor bir gece, ampulu patlamış bir odanın ışığıyım. Az önce heyecan denilen duygu ile tanıştım, biraz sakindi. Sonra seni düşündüğümü fark ettim, elim ayağına, kalbim kalbine karıştı, senden önce ben tek kapılı bir buzdolabıydım...

Duvarlarım turkuaz ve ojelerin kadar parlak bir gezegen görmedim ben. Hafif rutubet kokan perdelerim var, yüzümde tatlı bir utangaçlığın, dalgalı kırmızılığı. Belirgin hatlarınla, ikiye katlanmış bir gülüş sergilediğinde ütü masası oluyorum teninin gerginliğinde...

Her sabah uyandığımda artık dişlerimi fırçalıyor, yüzümü yıkıyor, kahvaltımı düzenli bir şekilde ediyorum ve kahvaltı öncesi sigara içmiyorum. Anneme karşılık vermiyorum, babamla karşılıklı içmiyoruz, dünya ile iyi anlaşıyorum. Senin olduğun bir hayatta, sıkıntı misafirliğime hiç gelmiyor, tereddüt bana çelme takamıyor, keşkeler sadece Türkçe sözlüğümde kalıyordu...

Sana uyanmak için, senin için uyuyordum. Zaman değerli bir tarihi eserdi. Bazen bir telefonumla sen bana eserdin tropikal bir rüzgarla, bazen sigaramın içine sarılmış Egemin tütünüydün. Sen ciğerlerimde ki nikotin oranıydın, sen benim tokluğum, sen benim ilk öpüşümdün...

Ne diyorum biliyor musun bazı geceler;
Annem beni senin ellerine terk etsin, çünkü ellerin mübarek
Çünkü ellerin henüz güneş görmemiş bir cami avlusuydu...

Harun Tolga Peker