Şaşkınlık Şiiri - Halit Yıldırım

Gölgem omuzumdan asılır:' dur! ' der,
Durmasam bir türlü, dursam bir türlü.
Öfkem: 'her kötüye acıma, vur' der,
Vurmasam bir türlü, vursam bir türlü.

Kılavuz ararım bu çıkmaz yolda,
Şaşkınlar geziyor hep sağda solda,
Gerçi yol gösteren yolsuzlar bol da,
Sormasam bir türlü, sorsam bir türlü.

Yalan, riya özü olmuş her sözün,
İçimi kaplıyor bir derin hüzün,
Markası tescilli maskeli yüzün,
Görmesem bir türlü, görsem bir türlü.

Bu yollar düz değil sarar bayıra,
Bu gidişte Mevlam bizi kayıra,
Hüsnü zan edip te bunu hayıra,
Yormasam bir türlü, yorsam bir türlü.

Kurda teslim olmuş meleşen kuzu
İçime dert oldu bir çetin sızı
Kanayan yarama em diye tuzu
Sarmasam bir türlü sarsam bir türlü

Ötelerden bir ses kesti sözümü
Sevgisi kül etti yaktı özümü
Onun eşiğine ben de yüzümü
Sürmesem bir türlü sürsem bir türlü