Sabah kalktım önce sağıma
Sonra soluma baktım
Ne göreyim insanların kimi aşağı
Kimi yukarı koşturuyor
Herkes çok işi varmış gibi
Köşelere koşuyor sanki
Her şeyi onlar düzelteceklermiş gibi
Aç bir ilaç dolaşıp duruyorlar
Akşam oluyor yorgun ve bitkin
Eve dönüyor dönüyor ama
Ne ekmek ne de tuz
Eli kolu boş bomboş
Nasıl akşama kadar koşturduğu
Boşsa sabaha kadarda
Boş bomboş tv seyredip durur
ertesi gün diğer gün sonraki hep aynı
Ye iç bol bol yat uyu bumu bizim kaderimiz
Kayıt Tarihi : 17.5.2008 14:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!