Şaşkınım Şiiri - Jale Özdemir

Şaşkınım zaman şaşkınıyım
Çok çabuk geçiyor.
Ömrümüz den insanın düşmanı
Gibi açmasızca akıp ömürler
Bitiyor.
Şaşkınım kalbime çarpıyor
Yaşıyor acıyor sızlıyor , ölmüyor
Gelmesini bilmiyorum neşelenmiyor.
Şaşkınım dilime lal olmuş, susmuş
Duruyor yutkunuyor susuyordu.
İlk defa kelimeler oldu heceler oldu.
Şaşırıyorum insanlara
Umarsızca yaşayanlara şaşkınım
Kara kaşlıya siyah saçlıya bu
Kelimeleri yazılara hece hece
Yazıyorsun, duygularını özlemini
Anlatıyorsun yaşamdan kesitler
Sevdam kalem gönlüm defter
Ortağım şiir yada kısa yazılar
Diyorum ben .
Kalbimin anahtarını bulan varmı
Sakladım.
Belki denizlerde
Belki bulutlar da
Belki gözlerimde
Belki nefesim de saklı sandıklar da.
İki sözçükte belki gülün dalında
Bülbülün sesinde, ruhumun engin
Denizinde bulmak çok basit
Fakat imkansız değilde.
İmkansız gören çok , kalbimin
Anahtarı.
Kalbini bana açandadır ,açabilene?
Kabim seni çokmu sakladım
Seni.
Kalbim cennet kapısıda açmasını bilene.
Bilseler bu kalp umanlar kadar büyük
Gökkuşağı gibi rekli çocuk gibi mahsum, kelebek kadar narin ve zarif
Bir anne kuçağı gibi sıcak şevkati
Sonsuz.
Tevazum yok gül bahçesi dikeni bile
Yok renği ve kokusu var.
Mavi yıldız çiçeği olsam Karadeniz'de
Baharda.
Mavi denizlerde yunus balığı olsam denizlerde.
Mavi Gökyüzünde güneş olsam ısıtsam gönülleri.
Mavi boncuk alsam nazardan korusam
Nazarlardan.
Mavi güller olsam kalbime Mavilikler
Doldursam.
Kilimdeki mavi ip olsam ilmik ilmik
Olup çiçekler olsam örülsem.
Gökkuşağında mavi renk olsam reklere karışsam.
Mavi bir çift göz olsam dünyaya
Mavilikler dağıtsam.
Ruhum mavi gece de mavi rüyalar
Dağıtsam .
Mavi bir kuş olsam sonsuzluğa
Kanat çırpsam da güzel günler
Görsem .
Gönlüme kara gözlü siyah saçlıya
Mavilikler getirsem.