Çamlıca’dan seyrettim, puslu İstanbul’u,
Bir kar tanesi düştü döne döne.
Kar tanesini aradım sokak sokak,
Sultan Ahmet, Beyazıt, Aksaray.
Nerede o kar tanesi, tertemiz beyazlık.
Kararmış toprak, taşlaşmış İstanbul,
Sarayların bahçesi bile yok olmuş.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
harika
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta