Şaşırıp Kalmışım

Üniform olmayan bir yüktün üzerimde
O kadar ağırlığı sırtımda taşıyordum
Ama… Sınırların verilmemişti bana
Bilemiyordum başlama noktasını
Şaşırmıştım…
Bir çirkinlik abidesiydi gözlerimde
Senin güzelliğin
Senin o rakseden suiletini
Her gün görüyordum
Ama, gözlüklerim olmadığı zaman
Ne yapacağımı bilemiyordum…
Parlatılmıştı, benin o çirkin yüzüm
Hani ‘metalin iyisi parlaktır’ ya,
Gizlemiştim kişiliğimi,
Senin bulunduğun her yerde
Bir başka olmuş, şaşırmışım.
Beynimi kemiren bir tümör gibi
Beni düşündürüyorsun şu anda
Ya sen geleceksin bana,
Ya da ben sana.
Yapamazsam!
Oturup düşüneceğim,
Ne yapacağım?
Şaşırıp kalmışım