Işlenir etrafta türlü rezalet
Susuyor ağzımız dilimiz bizim
Şaşırdı insanlık bitti fazilet
Değişti huyumuz halimiz bizim
Dil ile din ile oynandı oyun
Açıkça alenen sövüldü soyun
Kendi bacağndan asıldı koyun
Bağlandı kolumuz elimiz bizim
Zalimler her yere dehşet saldılar
Biz bölündük onlar birlik oldular
Emirler amirler rüşvet aldılar
Çalındı mülkümüz malımız bizim
Rüşveti isterken hibe dediler
Tülbantlının yeri Kabe dediler
Bizi kurtaracak AB dediler
Değişti yönümüz yolumuz bizim
Bizleri yöneten söyler yalanı
İnsanlar uyuyor bilmez olanı
Satıldı ülkenin bir çok alanı
Büküldü boynumuz belimiz bizim
Mikdatî der çoğu üzgün ve kırgın
Komşuluk kalmadı akraba dargın
Hiç bir güvence yok vatandaş gergin
Ağlıyor yetimler dulumuz bizim
Kayıt Tarihi : 2.8.2006 20:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mikdat Bal](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/02/sasirdi-insanlik.jpg)
Hele bir yere çakılsın.. Daha düşecek yeri kalmaz.. O zaman hala yaşıyorsa şöyle bir doğrulur herhalde. Değil mi ya?...
sevgiler
TÜM YORUMLAR (5)