İnsanlık ne ara yolunu şaştı
Varıp gitti bunca puşta bulaştı
Bir uçtan bir uca dünyalar aştı
Kalmadı neşesi, bulsan şaşarım
Zamanı ararsın zaman içinde
Sorarsan insanı türlü biçimde
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
