sana şimdi ne kadar bağırsam sesimin içimde yankılanacağını biliyorum.beni tanıdığını hissettiğimden kısaca,şimdi evren kadar yorgun olduğumu söyleyeyim.tartışma konusu olmaz,sana olan dipsiz tutkum.soluksuz olduğumu,yüreğimde taklaya duran güvercinlerin gürültüden kanayan kanatlarının sadasını duymadın mı! ? duymadın mı sıcaklığındayken gözlerimde biriken selin kapını çalışını! ? tekil olmak hergün ölmekti; yalınken dahi engin olmaktı asıl özgürlük.seni tanıdıktan sonra ben ne vakit tecrittim,ne vakit soyutlanmıştım başkalarınca?
sen olmasaydın yaşarmıydım sanıyorsun
sen olmasaydın yürürmüydüm
bölünür müydü şu gülüşüm karamsarlığına şu ellerde
sen olmasan
duy
toprak olurdu çoğulum!
seni seviyorum
seni ne kadar sevdiğimi inan ben bile bilmiyorum
hasretsin benim için sen hep ulaştıkça ulaşılmaz olan
senle tüm adımlarım
SENİ BENDEN SEN BİLE KOPARAMAZSIN!
CANIMSIN:ALACAK MISIN BENİ BENDEN...
(29.01.06)
taşdelen
Kayıt Tarihi : 29.1.2006 18:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!