Ölüm, vaatlerin en güzeli Şarya
Yoksa nasıl yaşardı insan yaşla
İnce yoldan yürür gibi telaşla
Yoksa nasıl yaşardı insan aşkla
Toprak verirse güzel verir ya
Hiçbir verdiği kalmaz ya yarına
Karadır diyorlar örtünür karla
Toprak sözlüdür toprak sözlü Şarya
Gelen demiştir elbet ah be dünya
Ya almıştır kara maya ya haya
Yunus illa da edep demiştir ya
Haya, ıstırabın yücesi Şarya
Bu sevda döner yapışır yakana
Çaldığın gün değil sığmaz ay yıla
Ölürsün bülbül konmaz toprağına
Gül mezarda kokmaz aldanma Şarya
Gül toprağa döner toprak çamura
Sen de toprak olmadan çamurlaşma
Özün güzeldir özün ver toprağa
Özün ver ki saygı bulasın Şarya
Kayıt Tarihi : 21.12.2017 20:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhsin Demir](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/21/sarya-9.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)