Atın Şartı Şiiri - Yorumlar

final şiirin ve gerçeğin özeti... evet bazen azt edip yola tek başına devam edilir...

mükemmeldi...
sevgiler..

İLGİNÇ ŞİİRLERDEN…

Bazı şiirleri okuduğumda gerçekten bana çok ilginç gelir. İşte böylesi şiirlerden biri daha karşımda.
Bu tür şiirleri dikkatlice okumayanlar, ilk anda “Bu nasıl bir şiirmiş böyle? Pek bir şey anlaşılmıyor” diyebilirler.
Aslında çok şey anlattığı muhakkak.
Kullanılan imgeleri, tasvirleri; bunarın yanında şairin ruh halini ve şiirin muhtevasını çok iyi kavramak lâzım.
En başta da şiir cümlesi dediğimiz dizelerdeki kuralsızlığı çözmek gerek. Kelimeler bazen öylesine yer değiştirir ki, şairi bile bu kuralsızlık içinde kelimelerdeki ekleri kullanmada zaman zaman hatalar yapabilir. Bu tarz şiir böylesi hatalar yapmaya her daim kapı aralar.

Şiir gerçekten kendi iç âleminde oldukça anlamlı. Oldukça derinlikli. Az sözle çok şey anlatma kabilinden çok da mükemmel.

Şöyle bir düşünürsek, başlıkta da belirtildiği üzere “Atın Şartı” ayağı tedavi edilemeyecek derecede kırılırsa ya kalbine, ya beynine bir kurşun sıkılmasıdır. Gerçi günümüzde tedavi edilmeyecek hastalık ve özellikle kırık yok diyebiliriz. Ancak atı yürütür. Lâkin yarış atıysa yarıştan, binek atıysa binekten, yük atıysa yükünden eder. Sadece kedini taşır.

Böylesi bir giriş yaptıktan sonra şu bahsettiğim ‘kuralsızlığı’ kurallı ve hatta noktalama işaretli hale getirelim.
Dikkat edilirse bu şiirde, çok fazla yer değişikliği gerektirmeyen bir kuralsızlık var.

Seyis, karıştığımız yerden beni çöz.
Şimdi ağlama(k) vakti değil.
Kalbinin acıyan yerine bastır.
Bir an önce vur beni...

Elbette şiir cümlesi ile nesir cümlesini aynı kefeye koyup değerlendirmek olmaz. Aslında bu ilk dört dizede okuyanın anlamasını zorlaştıracak hiçbir şey yok sayılır. Gayet güzel ve gayet yerinde ifadelerle anlatılmış duygular.
Sadece “ağlamak vakti” kullanana göre değişir diyeceğim, ancak bana göre “ağlama vakti” olmalıydı.
Bir de özellikle bu tür devrik cümlelerle yazılan şiirlerde bazen virgül çok gerekli olabiliyor.
“Acıyan yerine bastır kalbinin” dizesinde “… bastır,” kelimesinden sonra virgül konulsaydı, okuyanda ne demek istiyor, şüphesi belirmezdi.
Bir de “Sevmek mükerrer bulursun başka at” dizesinde “…mükerrer,”den sonra virgül çok isabetli olurdu.
Bunlar sadece benim düşüncem, benim algılama şeklim.
Herkes benim gibi bakmayabilir şiire. Bir okuyuşta hemen kavrayabilir.
Aslında bu şiir oldukça sade, oldukça güzel, oldukça kısa ve öz yazılmış ve gerçekten oldukça anlamlı bir şiir.
*
Çok uzatmadan anlamına da şöyle birazcık değinelim.

Hepimiz bir şeyleri çok çok severiz, fazlaca değer veririz. Burada at ve seyis imgeleri çok isabetli seçilmiş ve kullanılmış.
Köy hayatının vazgeçilmezidir atlar. Köylünün, çiftçinin atı, öküzü her şeyidir. Varlığı, eli – kolu, gücü… Her şeyi…
Adeta birbirleriyle bütünleşirler, birbirleriyle özdeşleşirler. Biri olmadan diğeri yarım kalır.

Seyislik, at olmazsa para eder mi?
Tımarlanmayan, iyi bakım yapılmayan at değerini bulur, meziyetlerini gösterebilir mi?

Aşk da böylesi bir bağlılık, bütünleşme, tek kalbe dönüşme değil midir?
Bir kazaya kurban giden, farz edelim ki bağlandığı iplere dolaşan ve ayağını kıran bir attan ne beklenebilir?
Bu durumda seyisin, atın başında oturup ağlaması yerine, başını kalbinin acıyan yerine koyup, bir an önce acı çekenin acısına son vermek için, çekip vurması şart ve evladır.
Aşkta da, kazaya uğrayan yahut uğratılan kırık bir kalpten tutkulu bir sevda beklenebilir mi?
Kalbi kırılanın yürek yarası her daim kanar, her daim acı verir.
Çekilip vurulması ağlamaktan daha önceliklidir...
*
İkinci dörtlükte biraz daha net ve açık ifadelerle kimin, neyi, daha öncelikle hak ettiği belirtilmiş.
Öncelikle ölmek, eğer bacağı kırık bir atın hakkı değilse, kimsenin değildir.
İşte tam da devamında şiirin kalbi, can damarı iki kelime… Şiirin düğüm noktası, hatta çözüm noktası iki kelime.
“Sevmek mükerrer…”
Sonrasında “Bulursun başak at!..”
Acılar unutulabilir.
Ya sevmek?
Sevmeyi unutabilir miyiz?
…
Ya bir de gerçekten ve gönülden severken kırdıklarımız…
Ölümü göze alacak kadar tutkuyla bağlandıklarımız,…
Müptela olduklarımız?..
…
Ölüm kime hak ve hatta şart?
İlahî bir sevda ise bu iptila, sevene…
Maddi bir sevda ise bu tutku, kırana…
*
Son üç dizede kurtuluşun, feraha, huzura ermenin yolu söylenmiş.
Bir şeyleri kabullenmek her zaman kolay olmaz. Hele hele sevda ise mesele…
Lakin atlar bilir ki, kırık bacakla yaşanmaz. Tıpkı kırık kalple yaşanamayacağı gibi…

Son dizede seven insafa gelmiş olmalı.
Ölümden bahsetmek yerine, “Sevmek bazen azad etmektir...” diyerek, azat etmeyi tercih etmişler. Yine de sevilene kıyamamışlar sanki.
*
Bu arada son bir sözüm daha olacak.
Atı yormamak için binicisinin, at koşumunu, yerli yerinde hazırlaması, atına yerleştirmesi de önemli.

İlk dört dizeden sonra bir satırlık boşluk bırakılsaydı sanki daha iyi olurdu.
Zira bu zaten şiirin dördüncü dizesinden sonra konulan üç noktadan “...” da anlaşılmakta.
*
İlk başta dediğim gibi gerçekten ilginç, kendine has, özgün ve olgunlaşmış bir üslup şiiri okudum. Umarım her bir şiir aynı değerde, aynı kalitede olur.

Sayın Gülşah Başol Hanımı gönülden kutluyorum.
İlhamınız daim, kaleminiz kaim olsun.

Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.

25 Şubat 2018
Hikmet Çiftçi

"Sevmek bazen azad etmektir..."

Tebrikler

Atın kendi çaresizliğine ötenazi istemesi adeta...Çok sevdiğim atların bu nedenle öldürülmelerine çok çok üzülmüşümdür..Bu ölüm şekilleri bile vakur ve gururlu..tebrik ederim Gülşah hanım..

Hikayesiyle, mısraları ilişkilendirilmiş güzel bir şiirdi.

Kutluyorum efendim.

Acı çektirmektense
Sevmek bazen azad etmektir...

HARİKA İMGELER KUTLARIM HOCAM
KALPLERDE İZ BIRAKACAK BİR ŞİİRDİ

AMMA
ACI ÇEKMEK OLSADA
AŞKLARDA AZAD ETMEK O DENLİ ZORKİ
Bu zorluğu en iyi bilenlerdenim

Hayatın kaçılmaz sonuna bazen koşarak gitmek ister insan... Söz konusu atın yerinde olmak gibi de olsa hayat her zaman güzeldir. Anlamlı vurgulu şiiriniz bana da çok şeyler hatırlattı. Kaleminize sağlık.

Çok sevilen bir can, kesinlikle seven eller tarafından öldürülemez, ne pahasına olursa olsun. tebrik ederim.

Hikayesini okudum bir insanda sevipde kavuşamayınca
bence ölse daha iyi sevdiğini alamıyana dünya bir zindandır
bir cehennemdir o yüzden yüzden ölüm bir kurtuluş ola bilir
yaşayanlar bunu çok iyi bilir tebrikler saygılar selamlar

Hoşça olmuş,
kutluyorum
Gülşah hanım,
tebrik ediyorum.
Selamlar...