Sarsma Şiiri - İdris Sefil

Yorgunluklarım,
umutsuzluklarım,
Ve yüreğimi kuşatan korkularım var,
Göğsümün sol yanı sarsılırsa,
Sarsma
Düşerim yine sende ki bize,
acıyla kıvranırım.
Celladım olur yüreğimdeki en keskin kılıç,
Durduramaz hiç kimse kanamalı yaramı,
Sarsma
Aklım karışıyor,
Sarsma
Gözlerimin girdabı derinleşiyor,
Ve sensizliğine kabuk bağlamış yaralarım kanarken,
Dünyam karışıyor,
Uzak dur göğsümün sol yanından .
Gelme,
hiç gelmediğin gibi,
Gidişine dayanmak daha kolay olacak,
Gelme,
ben sadece benden gittiğini bileceğim,
Gelme,
ardından döktüğüm gözyaşlarını senden saklı toplayacağım,
Avuçlarımda usulca toprağa salacağım
Seni tutamadığım avuçlarım
Sensizliğin hıçkırıklarına boğulacak.
Yüreğim tek kişilik bir hücre misali,
Sarmayalacak sensizlikte erimiş bedenimi,
Sakın haaa,
düşme aklıma
Düşersen eğer yiter aklım,
Kirli ellerimi uzat tut
sendeki düşlerimizden.
Bakma ardımdan
Git benden
öyle bir git ki,
Hiç gelememiş bir sevdanın vedası olsun,
Yüreğimin zulasında hiç varolmamış,
Aşkına varamamış bir destanın
yol öyküsünde gömülü bir hayal olsun.

İdris SEFİL