Sarsıntılar İçinden

Uzanırım upuzun çimenlere,
Yorganım rüzgâr,
Kaderini tadıyoruz ruhumuzun,
Saçımıza kar yağar.
Ürpertiyor her ses insanı
Ve matemlere boğuyor vatanı...

Avucumuza zaman düşer ansızın,
Belirsizleşir yarınımız,
Toz, duman gürültüsüyle evren,
Gerilerde yüzer tüm umutlar...

Şimdi nerede kanat kanat uçan kelebekler,
Ne oldu Marmara, dağlar, taşlar,
Göklere süzülen binalar,
Fır dönen arılar, uçuşan kuşlar...

Bir Eylül gecesi Çadır kent’te,
Kucaklıyor adı Hacı Bektaşi Veliyi
17 Ağustos’u yaşarız her dem
Onunla yatıyor, onunla kalkıyoruz...

Yeni umuda giden yolları arıyoruz
Eziliyor göğsümüzde tüm düşler,
Yitirdiklerimize yanıyoruz,
Değişmen taşı zamanı öğüterek,
Dostluklarla kanıyoruz
Tanrıya şükrederek...