Sarsıcı bir vaziyet Şiiri - Di Yar

tüm nedensiz çırpınışlarım
ve yerin altındaki duvarlara çarpan haykırışlarımlayım
üşüyorum da
ısınmak, yitirilmiş güneşte saklıydı
bulamadım
ama umdum, karanlıkta bulmayı

iblisler en tatlı ezgileriyle kulağımı okşuyordu
akan her yaştan sonra bir mendil uzatıyorlardı
ah tanrım, sen yoksun ya
inanmak durumundayım şeytana
sızacak bir yer arayacağım hep
canım hep yanacak
ateşe doymayacağım sana ulaşana dek
ama bilmiyorum ulaşınca ne olacak
benden geriye kalan ne olacak
kabul edecek misin beni
tüm pislik ve günahlarımla
merhametin
üstündür gazabından bilirim
gazabı hak etmediğim günlerin
tek tek bilincindeyim

içimde yuvalanmışsa temizlenemeyecek bir karanlık
arınamayacak kadar batmışsam yaşamın içine
ve kelimelerim
giremeyecekse senin cümlene
bırak da umutsuzca inleyeyim
iblis acısın bana
vah desin, kurtuluşu mümkün olmayan acıda boğuluyor
gözyaşlarım yaksın yanaklarımı
kim tatmıştır şimdiye dek
böylesine amansız bir acıyı

genç bir delikanlıydım henüz
toy zamanlarımı bir hiç uğruna heba ettim
tutkuyla sevebileceğim bir şey aradım hep
bulduğumda vazgeçtim
biliyordum çünkü,
her tutku soğuk felaketlerin habercisidir
üzerine yapışıp kalan
gitmek için sormayan

ve bir an geliyor
her an gibi
sarsıcı bir vaziyetin habercisi
ruhuma fısıldıyor

göğsümde kabaran huzursuzluğu bastırıyor hışırtılar
tüm bu kargaşanın içindeki
en güzel ezgiyi dinletiyorlar bana

ve ben onu

tanrıyı, en kalabalık caddenin
en tenha sokağında arıyorum
bunca kalabalığın ortasında
bana seslenmesini istiyorum
biliyorum o suskundur
ve dualara vermez hiç cevap
suskunluğu bozacak bir anı
iblisle planlıyorum

ah tanrım, bir kez inanabilsen bana
kandırsın beni iblis
çıkayım huzuruna
iblis uzaktan gözlesin bizi
kelimelerimi beklesin
yalvardıktan sonra
giderken iblisin şaşkınlığını göreyim
bekliyor olacak çünkü kelimelerimi
bilmiyor ki
kelimelerin
anlamayanlar için olduğunu
sessizlik ateşi olacak onun
dile gelmeyen her yer yanacak