Sarsala Şiiri - Elazığlı Mustafa Kaya

rüzgarın önüne attım en son
en son bir cennet köşesiydi
gülen yüzlerimiz
mutlu anılarımız
hangi sese
döndüysem hangi yüze
sevgi gördüm.
buydu aradığım
ben bunu seviyorum
böyle bir yeryüzü
böyle bir gün dü
anlatılamaz bir güzellik
yeşilin ve mavinin derinliğinde
kımıltısız gök
tuzlu mavi su
bırakmıyor sizi
bu saklı koy
dünya dışında sanki
tam bir huzur
bu tarifsiz sessizliği
mistik bir yolculuğa çıkarır
insan aradığını
sarsala'da bulur
hiç bırakmaz
sizi asla unutmaz
ruhu ayrılmak istemez
aklı kalır insanın
sarsala uzakta saklı
arayana yakın
ve ayrılıklar
her zamanki kadar
yakar da yakar
şimdi
bir resmin karşısında durdum
bu resmin çağrısını duydum
nasıl tutuldum
iradesizce oralara
savrulup
bir rüzgarın önünde
düştüm sarsala'ya …

Mustafa kaya
istanbul / 2015