Sars Şiiri - Kerem Hacımustafaoğlu

Gözlerimi kaşıdım.
Bir an buğulandılar,
Ama sonra sarstım kendimi.

Bazı mağazaların devasa peluş ayıları dikkatimi çeker.
Hayatımı rüşvet edip kendimi birine bıraksam mı?
Hayır, salladım kafamı.

Akşamleyin mesaj geldi:
"Bu gece boyunca Meteorlar yağacak."

Mesajdan gözlerimi gökyüzüne çektiğimde,
Bulutlar göklerin durağında rüzgarı bekliyordu.
Üzerimizden ne vakit kalkarlar?
Garantisiz sorumluluğu yapıştırdım kararıma.
Kalacağım dışarıda, gecenin ikisi olana kadar.
Yoruldum ama...
-Hayır, sarstım omuzlarımı.
Tereddütün dikenli gövdelerine yaslanmakla,
Umudun kırıntılarını yudumluyamam.

Geceleyin sönmüyormuş bina ışıkları.
Nefes verirken çıkardığım buhar, desene bana;
Şunların odalarına esip ışıklarını niye kapatmıyorsun?

Amaçsız fikirlerime birde adımlarım ekleniyor.
Bir, ki. Bir, ki. Bir, ikinci adımı geçeli çok oldu aslında.
Fakat bacaklarımın ikisi de azmimi halen taşımakta.
Belki de ilkokulda öğretilen bu deyiş biçimi-
-Değişmeyip yükümüzü yürüten bacaklara bir teşekkürden ibaret.
Yüzüm donuyor...
…Hayır, yok;
Tokatladım yanaklarımı.

Kurcalıyorum saati her dakika.
Hala nasıl kalır bir saat?
Bacaklarım gibi birin ardından gelmez mi iki,
Yerine günler geçiyor gibi.
Hayatım kayıyor gözlerimden,
Çünkü bıkmıştım yürüyüp etrafa bakmaktan.
-Ah, hayır,
Bıkmadım!
Sabırsız aklımı daha ne kadar sarsacağım?

Birden bire bir bakmışım,
Bildiğin saniyeler kalmış.
Bulutlar hala kalkmadı.
Saniyeler onları kaldırır mı?
Kaldırmadılar.

Kıkırdayışımdan çıkan buharlar-
-Beni avutmak istiyorlar.
Yaşam durmuş değil,
Ama durabilir kalbim, gecenin ikisini bile aştığım takdir.
Bir dahaki sefere,
Etrafımdan kayarlar mı?
Bu sorunun cevabından daha önemliydi şu an sıcak çikolatam.

Görebilseydi halimi Shakespeare;
Beni bir aptal görür, sonumdan çıkarır mıydı bir trajedi?
Ama, açıkçasını söylemek gerekirse,
Memnunum.

Garantisiz şu yolda yürüyüş hakkımı sımsıkı tutup,
Donmasına ellerimle karşı çıktığımdan,
Dokunabildim bu şiirle kalplerinize-
-Yaşasın gerçekten de.

Yarın da,
Dürteceğim tereddütlerimi.
Çay eşliğinde,
Sonuna dek lütfen dinleyin günlerimi.