Dâll olmak…
Yitmek, kaybolmak…
Deniz’de, Çöl’de, Dağ’da, Ova’da kaybolmak…
Uzay’da kaybolmak,
kendinde kaybolmak…
Bir Gören, bir Bilen varken Mümkün mü?
Bir Dal uzanır Toprak’tan Toprağın Üstü'ne…
Nice Öteler’deki bir Ağac’ın Kökleri’nden bir Uzantı..
Kurumuş Dal’ı silkeler bir Rahmet El’i,
dallanır, budaklanır..
İyi Ağaç hep İyi Meyve verir Mevsimi’ne erdiğinde..
Dal bir Adres olur, Yitikler’e Delâlet eden
bir Delil, Klavuz, Hâdi.
Sırat Müstaqim’dir artık,
Yolcu Yolu’na koyulur, Kerwânı’na Wâsıl olur.
2001ler’in Rebiülewweli'nde Şems ve Qamer’in Taqwimleri
Doğum ve Ölüm’ü Cem ediyordu.
Regâib’e dek bir Ecel varmış..
Boşaldı mı Batı Cephe'si,
Şarq Ekspresi’nde Biletli Yolculuk başlar.
Kayıt Tarihi : 22.10.2022 10:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
20 Eylül 2001'de Tayyare'si İstanbul Semâları'ndan süzülerek Kara'ya İnzâl eden, Yurdu'na konan Kuş'un konuşlandığı Yeni bir Mechûl'e Merhaba diyen Regâib Akşamı'nın Müjde'si.. 21 Ekim 2022 Ferdan Okumalar" Dersi'ne Muqaddime olarak Not alındı.
TÜM YORUMLAR (2)