Sarp Sırtları Şiiri - Mert Sırakaya

ey sevgili
hoş eyle gönlünü bana
zehir olsa içeyim şarabını beyhude
ezeli severim, dermanı bende bu yaranın
sevdanın karası, kömürden kara
ala boya gökyüzünü
ellerin temizlensin
akan ırmaklar hülyada sahipsiz
sula yeryüzünü, yeşillensin bu bucaksız gökyüzü
ve durmaksızın kaçak bir hayalet
sarp sırtlarında saplanmış bir kayık
pis, kırık, korkusuz
yolundan çıkmış diyarların sefili
sersefil kalmış toplumun eseri