Sarp kayalıklara sığınırım

SARP KAYALIKLARA SIĞINIRIM
Sarp kayalıklara sığınırım.
Dağlarda koyaklara.
Her yaprağın kıymetini bilirim,
Geceler barınağım.
Eyy korku!
Dudaklarımda gülmelerimi  kazdılar.
Sen mültecisin gögüs kafesimde.
Ceht uğraşlar seni yorar,
Mücmel bir dünyanın isyancısıyım.
Muhafasal bir yoldayım.
Hakikat dünyasına kast edenlere;
Herkeste Köroğlu sevdası beklerim.
Tehciri kendine yol seçenleri,
Yüreğinde korku barındıranların,
Nümayış cesaretlerinden,
Yollarına taş koyanım.
Kalırlar musibetleriyle baş başa,,
Korkacaklar.
Eyy bu dağlar,
Beni bağrında sakla verme!
Kuytuluklarından sakla efsane olayım.
Adınız ile onure olayım.
Alın Ömrümü ömrünüze,
Destan olayım.
Sizki sadece yiğitlere yol vermişsiniz
Biliyorum.
...
Kızıl güneşin doğuşuyla,
Kuşanmışım kalpamı.
Sana sığındım.
Geceleri beraber raks ederiz,
Gündüzleri yuvamsın kollayan,
Öyle ki yüreğimi senden,
Duruşumu Sarp kayalıklarından almışım.
Korkularımı ovada terki diyar etmişim.
Ölümü kardeş seçtim.
Her patlama sesini beraber dinlemişiz!
Yenilgi, yenilgim, baskaldırım
ve de benim kendimle tanışmam.
Sayendedir ki, hala ben yaşama umudu olan,
Ve koparılmış çiçekler peşinde koşmayan,
Biri olduğumun bilincindeyim;
Ve sende, yalnızlığımı buldum
ve de herkesten uzak,
Üryan gecelerde onurlu,
ve de gururlu olmayı öğrendim.