Döndükçe dönerdik bin bir hevesle
Bırak duyguların koşup da gelsin
Uyandır uykudan ılık nefesle
Sarp dağlık yamaçtan aşıp da gelsin
Boz bulanık selden çağlarken dere
Sonu meçhul yolun akışı nere
Kükremiş volkana döndüm bir kere
Her damla nehirden koşup da gelsin
Ah çekip ağlama ne derse densin
İçimden fırtına kopacak kesin
Ben tabip ararım Lokman'ım sensin
Kol kanat çırparak uçup da gelsin
Aç göğsün üstünden yaz defterine
Gel sarıl bu aşkın son neferine
Dört mevsim bahardan güz güllerine
Kızıl ırmak gibi coşup da gelsin
O sonsuz ufuktan o sonsuz gece
Girmiştin ok gibi gelip sessizce
İstersen vur öldür al sev sadece
Bir damla nehirden taşıp da gelsin
Kalbimdeki umut ay ve güneşsin
Yanardağ misali yakan bir eşsin
Ben param parçayım sen bir kalleşsin
Savcılar fermanım yazıp da gelsin
Eridim gün güne dert yığın, yığın
Bir kalır elinde verip aldığın
Bir han zar gibiyim aç bak da sığın
Sitemkâr Âlim’im koşup da gelsin
12.05.2003 PAZARTESİ
Bekir AlimKayıt Tarihi : 4.7.2007 21:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kavuşmak umudu yok mu ufukta
öyleyse durmasın haber salın da
Azrail sormadan çıkıp da gelsin..
şiirinize heveslendim izninizle ve denedim.. selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (2)