erguvan renkli bir siniye dönüştü güneş, yedi rengini de içine kuşatarak.
acelesi var gibi, bir göründü bütün haşmetiyle... aniden yok oluverdi mor tepelerin ardından sessizce...
gündüzün sıcağından yorgun düşmüş deniz, açmış kollarını iki yana; yumuşacık bir ninni gibi fısıldaşırken sahille... saka kuşları ve kırlangıçlar denize selam durarak,sürü halinde, geçip gittiler sessizce..
akşamı selamlar gibi, tekneler nazlı nazlı sallanmada şimdi...
dalların arasında cıvıldaşıp, şarkı söyleyen kuşlar...
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
Devamını Oku
Ne zaman güneş batsa bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder, bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde ne şiir ne musiki
