.....................Kıştan biriktirdiği yağmur sularını saklarken özenle yenik düştüğünde yaz sıcaklarına…Çekilir içindeki su ve dibine birikmiş yağlı çamur dediğimiz bir birikimdi biz çocuklara sunardı yeni hayaller bırakırdı avuçlarımıza…
.....................Her yaz tekrarlanan ve bambaşka düş kurduran bir kesitti sarnıç ve biriken yağlı çamur…Çılgınca ellerimizde şekil bulan ben dahil bir çok çocuğun dünyasına da şekil veriyordu bir nevi terapi ücreti olmayan...
......................Hiç sevmedim ki parayı ve parayla olacak hiç düşüm olmadı…
......................Toplayabildiğimiz ve vita tenekelerine doldura bildiğimiz en fazla çamurdu esas olan ve kumbahçe sahilinde ellerimizle şekil bulacak ana kadar bir telaştı en çok kim toparlayacak en büyük objeleri kim sunacak...
.......................Annelerimizin veya anneannelerimizin bizleri çağıracak ve haydi gelin artık akşam oldu diyecek saatlere kadar… Minicik ellerimizde büyük bir zevkle yarattığımız objeler ne kadar önemliydi ne kadar değerliydi… Güneş altında aldırmadan saatlerce çalışırdık kimi heykeltıraşların yaptığı gibi ruhlarımızı da katardık… Hiç yorulmaz sıkılmazdık her bir arkadaşım kendi dünyasını yansıtırdı kimimiz takı yapar kimimiz saray kurar kimimizde masa sandalye tencere gibi çok çeşitli işte hayallerimiz ve düşlerimizdi yansıttığımız…Koskoca bir alanı zapt eder bol bolda büyüklerden laf duyardık yinede aldırmadan devam ederdik biz çocuktuk onlar bizi anlamazdı…
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
