Sarmış ruhunu Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Boş vermek üzere bir çok kişiler
Neme lazım cılık sarmış ruhunu.
Vicdanlar kapanmış kurnazlık işler
Aymazlık okları vurmuş ruhunu.

Eskiyle yenide sıkışıp kalan
Sıkışık halinden hem bizar olan.
İmdada yetişir palavra yalan,
İkilem baltası yarmış ruhunu.

İşin çıkar yolu gerçeğin kendi,
Ama nefsi onu kandırıp yendi.
Kendini avutmak yeterli dendi,
Batıla inanmak yormuş ruhunu.

Sadakat sadece laftan ibaret
Alınır, satılır her şey ticaret.
Rekabette üste çıkmak maharet
Bu sisteme göre kurmuş ruhunu.

Erdemli insanlar göçüp gittiler
Şimdiler, mirası israf ettiler.
Bozulan ahlaktır, sönüp bittiler,
Arar insan oğlu Durmuş ruhunu.