Uzun sarmaşık otlar arasında uzanan yollar kadar karışmışım
Yenilgiye boyun büküp kabullenen insanlar kadar alışmış
Simsiyah gecede tavana asılıp kalmış ay kadar yalnız
Tohum misali,etrafa saçılmış yıldızlar kadar paramparça
Yine de yelken açıyorum lodoslara
Kürek çekiyorum adını bilmediğim vuslatlara
Biraz da yenilgiye uğramış kadar ansızın
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta