Uzun sarmaşık otlar arasında uzanan yollar kadar karışmışım
Yenilgiye boyun büküp kabullenen insanlar kadar alışmış
Simsiyah gecede tavana asılıp kalmış ay kadar yalnız
Tohum misali,etrafa saçılmış yıldızlar kadar paramparça
Yine de yelken açıyorum lodoslara
Kürek çekiyorum adını bilmediğim vuslatlara
Biraz da yenilgiye uğramış kadar ansızın
Denizden kaçan balıklar bir intihar süsü bırakıyor oltalarıma
Kalası yok
Sonrası yok
Yârını yok,tutarsızın
Aniden kararıyor,karanlığa sığmıyor gecelerim
Genzimi yakıyor afallayan hecelerim
Biraz da hazırlıksız yakalanmış kadar şaşkın
Belki de üzerine düşmemek gerekirdi aşkın
Kayıt Tarihi : 18.3.2022 19:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!