Gittin!
Bıraktın beni yapayalnız, bir başına
Sensiz geçen günleri nasıl anlatsam sana
Duvarda ağlayan takvimleri
Masada durmuş saatleri
Dün ya da bugün ikisi de benzerken birbirine
Nasıl anlatsam zamanın önünde diz çöken hayalleri...
Gittin!
Bıraktın beni yapayalnız, bir başına
Dudağımda sustu söz bugünden düne doğru
Sakladım bütün cümleleri
Bağdaş kurdu nefesimde iç çeken bir hıçkırık
Dilencidir şimdi kirpiğimde el açan
Ağladıkça gözyaşının arsızı gibi
Gülüşümdür yüzümden gözlerime kaçan...
Gittin!
Yüreğime bıraktın sis rengi bulutları
Ruhumda esti yalın ayak rüzgârlar
İçim dışım toprak kokusu
Ayıklayıp gecelerden gündüzleri
Yaktım bütün vakitleri
Ellerimde kaldı kapkara bir gökyüzü...
Gittin!
Bıraktın beni yapayalnız, bir başına
Islandı ayrılığın yağmurundan yollar
Hiç bir geliş yazılmadı bir daha duraklara
Suya düştü ayak izleri
Sev demek sevmekten zordu
Gidene kal demek kadar
Gittin!
Yaşadım bütün ölümleri
Solmadan içimdeki sarmaşıklar...
Arzu Karadoğan
1 Temmuz 2014
gece yarısı
Kayıt Tarihi : 1.7.2014 02:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
