Sarmaşık Kaldırımlar

Kaldırımların da bir dili var
Ayak seslerimiz geceleri konuşur
Çok az kimse tanır onları
Çok az kimse sohbet eder
Yorgun düşerler yalnızlıklarını anlatmaktan....
Sessiz ve usulca gurur döşenir çığlıklara
Ucu bucaksızca tükenir taşların uzaklığı
Geride kalır duman örtüsü siyahı ve akı
İçilir gerdanımız tozutmadan yutkunmadan hükmüne etmez ah...
Taşır sırtında terini yüreğinin toprağına akıtmadan
Saklar öteye saklar dağa taşa
Yarasalar şahittir gecenin tutkunluğunda ona
Ve o karanlığın ortasında dolu dizgin aya
Helal etmez hakkını yarasına dokunana
Isırgan otuna ısırdığı gül kokulu sarmaşığına...