Sarmasik güllerim Şiiri - Fahri Işık

Gönül güllereimi doladım
Sevda sarmaşıklarına
Konaklar boyu salkım saçak
Asılı kaldım ay ışığı yüzlüm
Kaynakların noktasında suların
Yangınları damladı sere serpe

Kurak dallara aşıladım yüreğimi
Bir dalına karanfil bir dalına gül
Elimden başka ne gelirki
Sana tutsak olmuşken bu gönül

Ben gönül tohumlarımı sulara ektim
Bataklara nergisler saçıldı
Döşlerde çiğdemler açtı
Dudaklarda laleler coştu

Ay”dan ışıklarımı saldım sahillere
Gök kuşağına doladım güllerimi
Papatyalardan yakamozlar serdim
Goncalarım serpildi suların göksüne

Ben sevdamı yollara saldım
Edirneden ardıhana
Güneyden marmaraya
Egeden kara denize
Caddelerine serptim adım dım
Gül bahçesine döndü sokaklar
Son baharları gördüm ermemişler bahara
Yaşamadan temmuzları ermişler hazanlara
Gönül gllerimden sarmaşıklar ördüm
Gölgelerine”de ak sevdalarımı gömdüm..